مهد قرآن امیر المومنین(ع)قاضیجهان

به وبلاگ مهد قرآن امیر المومنین (ع) قاضی جهان خوش آمدید.

مهد قرآن امیر المومنین(ع)قاضیجهان

به وبلاگ مهد قرآن امیر المومنین (ع) قاضی جهان خوش آمدید.

مهد قرآن امیر المومنین(ع)قاضیجهان

۹ مطلب با موضوع «آموزشی» ثبت شده است

قرآن و عید نوروز

با تایید پیشوایان دینی، نوروز ایرانی، به رسمی ایرانی اسلامی تبدیل شد. سنّت های نیک گذشته با آموزه های دینی، قرین گشت و آموزه های نو، به زیبایی و غنای بیشتر آن یاری رساند.
 
یکی از سنّت های نیکو که در گذشته و امروز، در اقوام مختلف ایرانی مرسوم بوده و هست، حضور قرآن کریم در آیین های نوروزی است و اینک چند نمونه از این دست:
 
1 . قرآنِ سفره هفت سین: یکی از جلوه های زیبای حضور قرآن در ایین های نوروزی، گذاشتن قرآن، روی سفره هفت سین است. در این رسم که می توان گفت: کم ترین گونه ارتباط با قرآن در این ایام است، قرآن را روی سفره هفت سینِ ویژه تحویل سال نو قرار می دهند. البته لازم به گفتن است که روی سفره هفت سین، فقط چیزهایی مانند سیب، سمنو، سنجد و... را که حرف سین در ابتدای آن است، نمی گذراند؛ بلکه از چیزهای دیگری که از آن، امید رحمت و برکت دارند نیز استفاده می کنند. در «فرهنگ عامیانه» هدایت آمده است: «چیزهایی که در سفره هفت سین می گذارند، از این قرار است: قرآن، نان، آب و...».
 
2 . قرائت قرآن در هنگام تحویل سال: عدّه ای از متدینان، در دقایق پایانی سال و پیش از آغاز سال جدید، قرآن کریم را در دست می گیرند و در کنار سفره هفت سین، ایاتی از قرآن را تلاوت می کنند. از این طریق، پایان سال و هنگام تحویل سال و دقایق نخستین سال جدید را با قرآن و در کنار قرآن هستند و سال نو را با قرائت قرآن آغاز می کنند و از این راه، برای زندگی خود، برکت و معنویت را فراهم می آورند.
 
3 . ورود به منزل با قرآن: رسمی است که در آغازین لحظه های ورود به سال جدید خورشیدی، انجام می شود. در این رسم و اعتقاد دیرین که در برخی از مناطق ایران رایج است ، ورود نخستین فرد به فضای خانه، در اوّلین روز سال و پس از تحویل سال را بسیار با اهمّیت می دانند و آن را مدار برکت و خوش آمد در طول سال می دانند. در این رسم، از فردی از اعضای خانواده یا شخص دیگری که خوش قدم، پاک و درستکار است، خواسته می شود تا نخستین واردشونده به فضای خانه باشد. پس از انتخاب و قرار قبلی، این فرد، با یک جلد قرآن، برای رحمت و برکت، سبزه، به نشانه بهار و سرسبزی و طراوت، آب، به نیت روشنایی و پاکی و اینه، برای راست نمایی و زلالی، در حالی که با پای راست وارد خانه می شود، جمله بسم الله الرّحمن الرّحیم را بر زبان می آورد و مقداری آب بر جای پای خود یا چهارگوشه اتاق یا حیات می ریزد.
 
4 . پول عیدی لای قرآن: در روز عید، جنب و جوش و شادی بچّه ها، از بقیه بیشتر است و یکی از دلایل آن هم عیدی گرفتن از بزرگ ترهاست. در ایام عید نوروز، بزرگ ترهای فامیل، به کوچک ترها عیدی می دهند. این عیدی که معمولاً اسکناس های نو است، شور و شادی بیشتری را برای آنها ایجاد می کند.
 
بعضی از بزرگ ترهای متدین، این پول ها را لای قرآن خود می گذارند و هنگام عیدی دادن، قرآن را گشوده و پول را از لای قرآن بیرون می آورند و به بچّه ها می دهند. این کار برای آموزش ایجاد ارتباط بهتر و بیشتر با قرآن کریم است و از این راه برای پول های عیدی، تبرّکجویی می کنند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ فروردين ۹۳ ، ۲۳:۴۶
مهدی بایرامی

ثواب خواندن سوره یس


از فشار قبر ایمن خواهد بود؛ و پیوسته از قبرش تا پهنه آسمان نوری می درخشد تا هنگامی که خداوند او را از قبرش خارج نماید.


یس

اغلب مۆمنین شناخت عمیقی از «سوره یس» ندارند و از مناقب و فضائل و آثار دنیوی و اخروی آن غافل هستند. لذا در دام مشکلات، غم‌ها و غصه‌ها و کدورت‌ها گرفتار می مانند. اما در مجلس محبّت و مودّت مقرّبان درگاه خداوند، از «سوره یس» سخن بسیار است و انسان با اندک توجّهی به بیانات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) و بزرگان مکاشفه و سیر و سلوک، به این حقیقت پی می برد که سوره یس از موقعیت ویژه و مرتبه‌ای بس بلند برخوردار است و اگر آدمی بتواند با آن فضایل و مناقب آشنا شود، خواهد توانست فواید کاملی را از آن خود سازد.

امامان (علیهم السلام) برای این که مۆمنان را از موقعیت ممتاز این سوره که چونان قلّه‌ای پوشیده از فضایل است، آگاه کنند، فرموده اند: «یس قلب قرآن است».

موقعیت ممتاز و جایگاه برتر و منحصر به فرد بودن قلب در بدن انسان بر کسی پوشیده نیست. سوره یس نیز دارای همان موقعیت و جایگاه در میان دیگر سوره ها است و از این رو لازم است قدری از برداشت سطحی و عمومی از این سوره فراتر رویم و با بخشی از فضایل و مناقب این سوره آشنا شویم.

چنین نیست که فضایل و عجایب سوره یس تنها در زمانه خاصّی کشف شده باشد. با مطالعه تاریخ در می یابیم از همان صدر اسلام، از این سوره با شگفتی یاد می‌شده و فضایلش معروف بوده است. حتّی گاهی بزرگانی را به فکر وا می داشته که این همه فضیلت برای این سوره ناشی از کدام یک از آیات آن است.

ابن عباّس می گوید: مدّت ها فکر می کردم که منشأ این همه فضیلت در سوره یس چیست. او می‌گوید تمام آثار و فضایل این سوره به دلیل وجود این آیه شریفه ‌است: «إنَّما أمْرُهُ إذا أرادَ شَیئاً اَنْ یقولَ لَهُ کُنْ فَیکُونَ» «همانا فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می گوید: «موجود باش!» آن نیز بی درنگ موجود می شود

 

طرز خواندن

بزرگانی که خود با این سوره مأنوس بوده‌اند اغلب برای شاگردان و افراد پاک نهاد در مورد قرائت آن سوره دستورالعمل هایی نیز داشته‌اند.

با توجه به این فرمایش می‌توان گفت: «یس در این مکتب، محور سیر و سلوک و نردبان رسیدن به بالاترین مقامات معنوی می‌باشد»

متألّه بزرگ قرآنی و عارف بلند پایه، آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی (ره) به شاگردان خود چنین سفارش می کردند که هر شب قبل از خواب، سوره یس را بخوانید، ولی قبل از شروع و بعد از اتمام آن، 14 صلوات بفرستید. یعنی این سوره را در بین این صلوات‌ها قرار دهید. بی شک این 14 صلوات هم یکی از اسرار مهم سیر و سلوکی در مکتب اهل بیت است.

آن بزرگ مرد فرموده بودند: بنده در زندگی به هر چه که رسیده‌ام و هرچه به دست آورده‌ام از برکت این سوره می باشد.

با توجه به این فرمایش می‌توان گفت: «یس در این مکتب، محور سیر و سلوک و نردبان رسیدن به بالاترین مقامات معنوی می‌باشد»

امام صادق علیه السّلام فرمودند: 

هر چیزی قلبی دارد و قلب قرآن سوره یاسین است. کسی که قبل از خواب یا در روز آن را تلاوت کند، در آن روز محفوظ بوده و روزی می خورد. 

و کسی که در شب قبل از خواب آن را تلاوت نماید، خداوند هفتاد هزار فرشته را بگمارد تا او را از شر شیطان رانده شده و هر آفتی حفظ نمایند؛ و اگر در فردای آن شب بمیرد، خداوند او را به بهشت می برد و سی هزار فرشته به هنگام غسل او حاضر می شوند که همگی برای او استغفار می نمایند و با استغفار برای او، تا قبرش او را تشییع می نمایند؛ و هنگامی که وارد قبرش می شود، آن فرشتگان در داخل قبر او عبادت می کنند و ثواب عبادت آنان برای او خواهد بود؛ و به اندازه میدان دید چشمهایش، قبرش را وسعت می بخشد؛ از فشار قبر ایمن خواهد بود؛ و پیوسته از قبرش تا پهنه آسمان نوری می درخشد تا هنگامی که خداوند او را از قبرش خارج نماید. 

و هنگامی که او را از قبرش خارج نمود، فرشتگان خداوند پیوسته با او هستند و او را بدرقه کرده با او صحبت نموده، در صورت او می خندند و او را به تمامی خیرات مژده می دهند. و بدین ترتیب، او را از پل صراط و میزان عبور داده و به گونه ای او را به خداوند نزدیک می نمایند که کسی نزدیکتر از او به خدا نباشد، مگر فرشتگان مقرّب خدا و پیامبران فرستاده او. 

گاهی بزرگانی را به فکر وا می داشته که این همه فضیلت برای این سوره ناشی از کدام یک از آیات آن است. ابن عباّس می گوید:مدّت ها فکر می کردم که منشأ این همه فضیلت در سوره یس چیست. او می‌گوید تمام آثار و فضایل این سوره به دلیل وجود این آیه شریفه ‌است: «إنَّما أمْرُهُ إذا أرادَ شَیئاً اَنْ یقولَ لَهُ کُنْ فَیکُونَ» «همانا فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می گوید: «موجود باش!» آن نیز بی درنگ موجود می شود»

او همراه با پیامبران در برابر خداوند می ایستد و هنگامی که دیگران غم و اندوه دارند و بی تابی می نمایند، او غم و اندوهی نداشته و بی تابی نمی نماید. آنگاه پروردگار متعال به او می فرماید:

شفاعت کن که من همه شفاعت های تو را می پذیرم و بخواه که هر چه را بخواهی به تو عطا می نمایم. او نیز می خواهد و عطا می شود و شفاعت می کند و پذیرفته می شود. و هنگامی که از عده ای حساب می کشند و آنان را نگهداشته و ذلیل می شوند، او حسابی نداشته و او را نگه نمی دارند، ذلیل نمی شود؛ بخاطر هیچ کدام از کارهای بدش بدبخت نمی شود و نامه عملش را باز کرده و به او می دهند. آنگاه از نزد خداوند پایین می آید و مردم می گویند: سبحان اللَّه! این بنده خدا هیچ خطائی نداشت و از همنشینان حضرت محمد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم است.

امام باقر علیه السّلام فرمودند: کسی که یک بار در عمر خود سوره یس را بخواند، خداوند به شماره هر آفریده ای در دنیا و هر آفریده ای در آخرت و در آسمان دو هزار حسنه برای او نوشته و دو هزار گناه او را پاک می نماید و دچار فقر، زیان مالی، زیر آوار ماندن، بیچارگی، دیوانگی، جذام، وسواس و بیماری زیانبخش نمی شود.

و خداوند سختی های مرگ و ترس های آن را برای او آسان نموده و قبض روح او را خود به دست می گیرد و از کسانی خواهد بود که خداوند برای آنان گستردگی در زندگی، خوشحالی هنگام زیارت خداوند و رضایت به ثواب الهی را در آخرت برای آنان تضمین نموده است. و خداوند متعال به تمام فرشتگان آسمانی و زمینی اش می فرماید: همانا که از فلانی راضی شدم؛ پس برای او استغفار نمایید.



منابع:

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرریگی، ص 238.

وبلاگ  معارف قرآن

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۲ ، ۲۳:۲۰
مهدی بایرامی

اگر می‌خواهید قرآن را حفظ کنید با ما همراه شوید!


نخستین گام به سوی حفظ قرآن کریم، پس از آشنائی با برکت های آن، آگاهی از تجربه های کسانی است که این راه را پیموده و به مقصد رسیده اند و چه نیکوست تجربه های همه ی حافظان قرآن برای نسل جدید حاملان کتاب خدا، تدوین و عرضه گردد.

در ذیل تجربه هایی را در این زمینه تقدیم می کنیم:


حفظ

الف) تصمیم: 

نخستین عامل توفیق برای حفظ قرآن کریم، تصمیم جدّی و اراده ی نیرومند است. قدرت اراده بیش از قدرت حافظه در تحقق این آرمان مۆثر است.

ممکن است کسی از حافظه ی قوی برخوردار نباشد اما قدرت اراده، کمبود ناشی از عدم قوت حافظه ی او را جبران کند و کسی با حافظه ای متوسط و یا حتی قدری پایین تر از متوسط نیز موفق به حفظ قرآن گردد. اما قوت حافظه برای کسی که به ضعف اراده مبتلاست کارساز نیست.

این واقعیت را جدی بگیرید ، تصمیم جدّی کارسازتر از نیروی حافظه است و تا تصمیم جدی نگیریم و با تمام توان تلاش نکنیم ، خداوند متعال توفیق حفظ کتابش را به ما عنایت نمی کند.

در واقع «جهاد» به معنای بکارگیری همه ی توان، شرط اول موفقیت در همه ی کارها است و شرط دوم «اخلاص» است، هر کس با همه ی توان و برای خدا حرکت کند بی تردید به مقصد می رسد که خداوند متعال وعده داده است:

«والَّـــذینَ جَاهَــدوُا فِـیـنَا لَنَـهدِیَنَّــهُم سُـبُـلَنَا»

و بی تردید کسانی را که به خاطر ما جهاد کردند، به راههایمان هدایتشان می کنیم. (سوره عنکبوت: آیه 69)

و مبدأ تحقق هر دو شرط اراده ی قوی و تصمیم جدّی است.

ب) نذر کردن:

برخی به منظور تقویت اراده، از طریق نذر یا عهد و یا قسم، کاری را برخود واجب می کنند، مثلاً نذر می کنند که قرآن را حفظ یا هر روز مقدار معینی از محفوظات خود را تکرار کنند.

البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که تقویت اراده از راه ایجاب شرعی پسندیده نیست و چه بسا انسان را ناخواسته به تخلف از نذر وادار سازد.

اصولاً واجب ساختن کاری بر خود از طریق نذر و امثال آن در اسلام مذموم و مکروه است، یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) به نام اسحاق بن عمار نقل می کند که از آن حضرت پرسیدم:

من بر خود مقرر کرده ام که دو رکعت نماز شکر در سفر و حضر بخوانم، آیا می توانم در سفر و در روز انجام دهم؟

روش درست این است که اگر در تکرار محفوظات دچار مشکل شد، ابتدا باید قدری تأمل کند و تلاش نماید تا بدون مراجعه به قرآن و با اندکی فشار بر حافظه، آنچه را فراموش کرده به یاد آورد و تنها در صورتی به قرآن مراجعه نماید که احساس کند بدون مراجعه، یادآوری ممکن نیست

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«اِنّی لأ کـرَهُ الایجابَ : اَن یُوجِبَ الــرَّجُـلُ عَلی نَـفسِـهِ»

من از ایجاب کراهت دارم، این که انسان چیزی را بر خود واجب کند.

گُــفتم: برای خدا بر خود واجب نکردم، تنها بر خویشتن مُقــرّر کردم که دو رکعت نمــاز شُــکر برای خُدا بخوانم، آیا می توانم آن را ترک کنم؟

فرمود: آری (وسایل الشیعه: ج 16/ ص 189/ ح 1)

 

ج) نظم:

تصمیم جدّی و تلاش بدون نظم، کارساز نیست. یکی از شرط های اصلی موفقیت در حفظ قرآن، نظم در به یاد سپردن و نظم در تکرار محفوظات است.

بنابراین پس از تصمیم جدّی و برنامه ریزی برای حفظ قرآن، طالب باید با همه ی توان بکوشد در هر موقعیتی به طور منظم، طبق برنامه عمل کند و هیچ چیز مانع او نشود.

نکته ی قابل توجه در برنامه ریزی برای حفظ این است که برنامه باید با قدرت حافظه ی طالب و فرصت او برای حفظ و تکرار محفوظات، متناسب باشد. مثلاً اگر در هر روز تنها دو سطر می تواند حفظ کند باید به گونه ای برنامه های خود را تنظیم کند که اولاً هر روز به طور مرتب دو سطر حفظ کند و ثانیاً هر روز محفوظات قبلی را تکرار کند تا جائی که مطمئن شود فراموش نمی کند.

 

د) تهاجم:

یکی از رازهای مهم موفقیت در حفظ قرآن، تهاجم برای حفظ آن است. مقصود از حفظ تهاجمی، بهره گیری از همه ی ظرفیت فکری و روانی برای به یاد سپردن منظم این کتاب آسمانی در کمترین زمان ممکن است.

استفاده از این روش، به یاد سپردن قرآن را شیرین و تداومش، کام جان را شیرین تر می نماید اما حفظ کُند، نا منظم و تدریجی، ملال آور و چه بسا موجب انصراف از تصمیم اولیه گردد.

تلاوت

هـ) تکرار:

حفظ کامل قرآن با همه ی دشواری های آن بسیار آسان تر از تداوم حفظ آن است، از این رو تداوم و تکرار محفوظات، نیازمند به برنامه ریزی صحیح و اراده ای نیرومندتر از اراده ی اولیه برای حفظ است.

حافظ قرآن اگر برنامه ی منظمی برای تکرار محفوظات خود نداشته باشد، حاصل تلاش های خود را بی تردید از دست خواهد داد.

نکته ی قابل توجه در برنامه ریزی برای تکرار محفوظات، آن است که این برنامه نیز باید متناسب با قدرت حافظه تنظیم شود، در برخی از استعدادهای استثنایی ممکن است دوبار و حتی یک بار تکرار در سال برای تداوم حفظ کافی باشد و در برخی ممکن است تکرار یک بار در هر ماه نیز کافی نباشد.

 

و) روش مراجعه به قرآن:

گاه لازم می شود که برای به یاد آوردن کلمه یا عبارتی از آیه، حافظ به قرآن مراجعه کند.

راه و روش این مراجعه نیز مهم است. حافظ نباید برای یادآوری محفوظات خود خیلی زود به قرآن مراجعه کند، زیرا این اقدام سبب می شود که هیچ وقت خود را بی نیاز از مراجعه نبیند، بلکه روش درست این است که اگر در تکرار محفوظات دچار مشکل شد، ابتدا باید قدری تأمل کند و تلاش نماید تا بدون مراجعه به قرآن و با اندکی فشار بر حافظه، آنچه را فراموش کرده به یاد آورد و تنها در صورتی به قرآن مراجعه نماید که احساس کند بدون مراجعه، یادآوری ممکن نیست.

 

ز) بهره گیری از زمان و مکان مناسب:

بهره گیری از زمان و مکان مناسب برای حفظ توانِ حافظه را به شدت افزایش می دهد و به عکس، زمان و مکان نامناسب چه بسا موجب یأس و نومیدی و انصراف گردد.

بهترین زمان برای حفظ قرآن، هنگامی است که انسان از آرامش فکری و روحی بیشتری برخوردار است و بهترین مکان فضائی است که آرام تر و پاکیزه تر باشد.

تجربه نشان می دهد که انسان هنگام خستگی و مواقعی که حافظه آرامش کافی ندارد، یا در فضاهای نامناسب کمتر قادر به یادآوری محفوظات است، چه رسد به حفظ مطالب جدید.

 

ح) قرآن مورد استفاده برای حفظ:

یکی از نکاتی که در حفظ قرآن از ابتدا باید مورد توجه باشد، استفاده از یک نوع قرآن است، و این به دلیل اختلاف آغاز و انسجام صفحات در چاپ های مختلف قرآن است، تجربه نشان می دهد که استفاده از چاپ های مختلف در حفظ و یا مراجعه برای یادآوری، حافظ را با مشکل مواجه خواهد کرد، چون خطوط قرآن همان گونه که هست در ذهن نقش می بندد، و اگر آغاز و انسجام آن در مراجعات متعدد اختلاف داشته باشد، حافظه دچار اختلال و مشکل خواهد شد.

ظاهــراً بهترین چاپ قرآن برای استفاده در حفظ قُــرآنهایی است که در همه ی صفحات آن، آیات به پایان می رسند و هیچ آیه ای در دو صفحه تقسیم نمی شود.

در واقع «جهاد» به معنای بکارگیری همه ی توان، شرط اول موفقیت در همه ی کارها است و شرط دوم «اخلاص» است، هر کس با همه ی توان و برای خدا حرکت کند بی تردید به مقصد می رسد که خداوند متعال وعده داده است: «والَّـــذینَ جَاهَــدوُا فِـیـنَا لَنَـهدِیَنَّــهُم سُـبُـلَنَا» و بی تردید کسانی را که به خاطر ما جهاد کردند، به راههایمان هدایتشان می کنیم

ط) استفاده از نوار ترتیل:

استفاده از نوار ترتیل قاریان متخصص نیز چند فایده برای حافظ می تواند داشته باشد:

تقویت محفوظات:

همان گونه که تکرار لفظی محفوظات در یادسپاری آنها مۆثر است، شنیدن مکرر آنها نیز به تداوم حفظ یاری می رساند. همچنین گاه صدای خوش و آهنگین قاری، شوق به قرائت و استماع قرآن را افزایش می دهد و این لذّت معنوی، خستگی های جسمی ناشی از تکرار پیوستهء لفظی را از جان و تن می زداید.

 

تصحیح قرائت:

تجربه نشان داده است که گاه برخی از کلمات به شکلی نادرست وارد حافــظه می شود و از آن رو که حافظ احتــمال خطا نمی دهد، برای سالها آن را به همان صورت نادرست تکرار می کند و تنها هنگامی به اشتباه خود پی می برد که تلفظ درست آن را از دیگری بشنود.

 

بهره گیری از فرصت:

استفاده از فرصت هائی که به هر دلیل نمیتوان محفوظات را تکرار کرد ولی بهره گیری از استماع قرآن و تقویت حفظ آن ممکن است، به تحقق برنامه ی تعیین شده کمک می کند و در بکارگیری همه ی توان حافظ مۆثر است.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۲ ، ۲۳:۰۳
مهدی بایرامی


دهه فجر از نگاه امام خامنه ای

دهه فجر ،‌ سرآغاز طلوع اسلام،‌ خاستگاه ارزشهای اسلامی، مقطع رهایی ملت ایران و بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر اسلام تولدی دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطه ای تعیین کننده و بی مانند بشمارمیرود. تا قبل از انقلاب اسلامی،‌ در ایران نظام اسلامی وجودنداشت و رابطه پادشاهان با مردم رابطه ی «غالب و مغلوب» و« سلطان و رعیت » بود وپادشاهان احساس می‌کردند که فاتحینی هستند که بر مردم غلبه یافته اند

وحضرت امام رضوان الله تعالی علیه این سلسله معیوب را قطع کردند و نقطه ی عطفی در تاریخ ایران بوجودآوردند و شمشیر اسلام مردم را علیه دشمنان اسلام،‌ مردم و استعمارگران به کار گرفتند. دهه انقلاب از رشحات اسلام است و آئینه ای است که خورشید اسلام در او درخشید و این دهه باید با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. این مراسم را با هیجانهای عاطفی صحیح باید با طراوت و تازه کرد. در مذهب ما،‌ احساسات،‌ گریه و شادی، حب و بغض و عشق و نفرت جایگاه والایی دارد. از این رو جشنهای دهه فجر می بایستی همچون مراسم و اعیاد مذهبی گرامی داشته شود و مردمی باشد. باید کلیه مساجد فعال شوند و مردم با حضور در مساجد خاطره ی فراموش نشدنی حضرت امام و پیروزی انقلاب اسلامی را جشن بگیرند. صداوسیما باید فیلمها و سریالهای تلویزیونی و برنامه هایی بمناسبت دهه فجر تهیه کند که یادآور خاطره های خوش انقلاب باشد و حضور همه جانبه ی مردم و حل شدن آنان را در دوران انقلاب نشان دهد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۲ ، ۲۳:۱۱
مهدی بایرامی




فصل ۱ : سوره های ۱ تا ۶

الفاتحه الکتاب ، بقره ، آل عمران ، نساء ، مائده ، أنعام

۱- الفاتحه الکتاب

اولین سوره قرآن است . نامهاى دیگری مانند حمد ، شفاء ، امّ الکتاب ، فاتحة القرآن ، شافیه ، وافیه ، کافیه ، کَنز و سبع مثانى داراست . داراى هفت آیه است و در مکّه نازل شده است . شامل حمد و ثناى خداست و از نیازهاى انسان سخن مى گوید . “رسول خدا به جابر ین عبداللّه فرمودند : اى جابر آیا نمى خواهى که به تو بهترین سوره اى که خداوند در کتابش نازل کرده است را بیاموزم ؟ جابر گفت : آرى یا رسول اللّه پدر و مادرم فداى تو باد بیاموز مرا . پس رسول خدا سوره حمد را به او آموخت سپس فرمود : اى جابر آیا نمى خواهى از آن به تو خبرى بدهم؟ گفت : آرى ، خبرى بده مادر و پدرم فداى تو باد . فرمود : سوره حمد شفایى است براى هر بیمارى جز مرگ”

۲- سوره بقره

دومین سوره قرآن مى باشد ، نام دیگراین سوره “فسطاط القرآن” است . این سوره در مدینه نازل شده و ۲۸۶ آیه دارد و طولانى ترین سوره قرآن مى باشد .موضوعاتى که در این سوره مطرح شده بسیار متنوع است . برخى موضوعات سوره عبارتند از : توحید و معاد همراه با داستان حضرت ابراهیم و زنده شدن مرغ ها ، اعجاز قرآن ، مباحث مفصل درباره یهود و منافقان ، تاریخ پیامبران بزرگ به ویژه حضرت ابراهیم و موسى و مباحثى در مورد انسان و نیز احکام مختلف اسلامى از جمله نماز ، روزه ، جهاد در راه خدا ، حج و تغییر قبله ، ازدواج ، احکام تجارت و دین ، ربا و قصاص و تحریم قسمتى از گوشتهاى حرام و قمار و شراب و بخشى از احکام وصیّت . نام این سوره از آیه ۶۷ آن گرفته شده است. در فضیلت این سوره روایات پر اهمیتى در منابع اسلامى نقل شده است از جمله مرحوم طبرسى در مجمع البیان از پیامبر اکرم (ص) چنین نقل مى کند که پرسیدند :کدامیک از سوره هاى قرآن از همه برتر است ؟ فرمود : سوره بقره ، عرض کردند کدام آیه از آیات سوره بقره افضل است ؟ فرمود : آیة الکرسى . افضلیت این سوره ظاهراً به خاطر جامعیت آنست ، و افضل بودن آیة الکرسى به خاطر محتواى توحیدى خاص آن مى باشد .

۳- سوره آل عمران

نام سوّمین سوره قرآن مجید است . عمران نام پدر حضرت مریم ، مادر عیسى است و نام این سوره از آیه ۳۳ آن گرفته شده است . بخشی از موضوعات مطرح شده در این سوره عبارتند از : ایمان و اسلام ، استقامت در راه گسترش اسلام ، مبارزه منطقى با یهود و نصارى و مشرکان ، نفى عقاید باطل و مباحث و درسهاى تربیتى . این سوره در مدینه نازل شده و ۲۰۰ آیه دارد. در حدیثى از پیامبر اکرم (ص) مى خوانیم : هر کس سوره آل عمران را بخواند به تعداد آیات آن ، امانى بر پل دوزخ به او مى دهند .

۴- سوره نساء

به معنى زنان است و نام چهارمین سوره قرآن مجید مى باشد . نام این سوره از آیه اول آن گرفته شده و در این سوره بعضی از حقوق مربوط به زنان مطرح گردیده است . بعضى از موضوعات دیگر این سوره عبارتند از دعوت به ایمان و عدالت ، کنترل و نگهدارى و بهسازى محیط خانواده ، حقوق و وظایف افراد جامعه در برابر یکدیگر ، لزوم اطاعت از رهبرى ، قوانین مربوط به ازدواج ، قوانین کلى حفظ اموال عمومى ، قانون ارث و بیان سرگذشت پیشینیان و بیان اهمیت هجرت در راه خدا . این سوره در مدینه نازل شده و ۱۷۶ آیه دارد . امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند : هر کس در هر جمعه سوره نساء را قرائت کند از فشار قبر در امان باشد .

۵- سوره مائده

مائده به معنى سفره غذا مى باشد . مائده نام پنجمین سوره قرآن مى باشد که از آیه ۱۱۲ این سوره گرفته شده است . قسمتى از این سوره درباره تقاضاى حواریون و یاران حضرت عیسى است که از او خواستند سفره اى آراسته از غذا براى آنان از طرف خداوند نازل شود . بعضى از موضوعات مطرح شده در این سوره عبارتند از : بیان معارف اسلامى ، موضوع رهبرى بعد از رسول خدا ، نفى اعتقاد مسیحیت به تثلیث ، موضوع وفاى به عهد و عدالت اجتماعى ، شهادت به عدل ، داستان هابیل و قابیل و تحریم قتل نفس و معرفى غذاهاى حلال و حرام و بیان قسمتى از احکام مربوط به وضو و تیمم . این سوره ۱۲۰ آیه دارد و در مدینه نازل شده است . از حضرت باقر (ع) نقل شده : هر کس سوره مائده را در هر پنجشنبه بخواند ، ایمانش به ظلم آلوده نگردد و هرگز بر خدا شریک نگیرد .

۶- سوره أنعام

به معنى چهار پایان مى باشد و نام ششمین سوره قرآن است . نام این سوره از آیه ۱۳۶ آن گرفته شده است و در این سوره به چهارپایان و احکام مربوط به آنها از نظر حلال و حرام بودن گوشت اشاره گردیده است . بعضى موضوعات دیگرى که در این سوره بیان شده عبارتند از : مبارزه با شرک و بت پرستى ، دعوت به اصول سه گانه توحید و نبوت و معاد و بیان کردار و اعمال و بدعتهاى مشرکان و مبارزه با آن . این سوره در مکّه نازل شده و ۱۶۵ آیه دارد . از ابى بصیر نقل شده که گفت : شنیدم از اباعبدالله که مى فرمود : سوره انعام یکدفعه نازل گشت و هفتاد هزار ملک آنرا همراهى مى کرد هنگامیکه بر رسول خدا نازل گشت پس آن را بزرگ داشتند و ارج نهادند چراکه اسم خداوند تبارک و تعالى در هفتاد موضع آن آمده است و اگر مردم مى دانستند که خواندن آن چه فضلى دارد آنرا ترک نمى کردند.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۲ ، ۲۰:۰۷
مهدی بایرامی

  صفای دل و کدورت آن از دیدگاه قرآن و روایات 


  پرسش: در اوائل عمر هر شخصی پاکی و صفای دل بیشتری دارد و لکن مقداری که از عمر می‌گذرد از آن پاکی و صفا و شفافیت دل کاسته می‌شود علت چیست؟  

 

 

پاسخ:


 

از دیدگاه قرآن و روایات، بزرگترین سرمایه انسان در دنیا و آخرت همانا «دل پاک» و به تعبیر قرآن «قلب سلیم» می‌باشد و لذا خداوند متعال آنگاه که در مقام تمجید از خلیل خویش حضرت ابراهیم برمی‌آید او را صاحب قلب سلیم دانسته می‌فرماید: إِذْجاءَ رَبَّهُ بِقَلْب ٍسَلِیمٍ، (به خاطر بیاور) هنگامی را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد(صافات/84).

و در جای دیگر از زبان همین پیامبر بزرگ الهی خلیل الرحمان می‌خوانیم: یَوْمَ لایَنْفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ* إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّه َبِقَلْب ٍسَلِیمٍ، در آن روزی که مال و فرزندان سودی نمی‌بخشد - مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید(شعراء/88و89).

روشن است که پاکی و صفای دل در گرو اعمال و رفتار انسان است چرا که اعمال و رفتار انسان می‌تواند به منزله صیقلی برای جلای دل باشد و یا موجبات زنگار دل را فراهم نموده آن را سیاه و کدر نماید زیرا که دل آدمی آنچنانکه در روایات آمده است صفحه سفیدی است که هرآنچه بر آن بنویسند همان را می‌پذیرد وبر آن نقش می‌بندد دل آدمی در اوائل عمر و اوان جوانی همچون صفحه سفیدی است که هیچ رنگ و تعلقی به خود نگرفته است و همانند زمین خالی وبی زراعتی است که هیچ گیاهی در آن نروییده است. امام علی علیه السلام به فرزندش می‌فرماید: «انما قلب الحدث کالارض الخالیه ما القی فیها شی قبلته فبادرتک بالادب قبل ان یقسو قلبک و یشتغل لبک، قلب جوان مانند زمین خالی است که هرچه در آن افکنده شود می‌پذیرد و لذا قبل از آنکه قلب تو قسی شود و عقل تو مشغول گردد به تربیت تو پرداختم.[1]

هر چه از عمر آدمی می‌گذرد و مراحل مختلف زندگی را پشت سر می‌گذارد تعلقات و وابستگی‌های او به دنیای اطرافش بیشتر می‌شود و زندگی با چهره‌ها و رنگ‌های مختلف به سراغش می‌آید و اینجاست که انسان رنگ و شکل می‌گیرد تا هرکسی چه رنگی را انتخاب کند و دل را به رنگی زینت بخشد و یا آن را کدر کند بنابراین اینچنین نیست که هرچه از عمر می‌گذرد صفای آن کم شود و طهارت خویش را از دست بدهد بلکه گاه چنان بر صفای دل افزوده می‌شود تا آنجا که صفات جلال و جمال الهی را در اندرون دل خویش می‌یابد و به تعبیر دیگر خدا را با چشم دل مشاهده می‌کند روشن است که این همتی والا و بالا می‌خواهد و برای رسیدن به آن باید از هر آنچه رنگ غیر خدائی دارد پرهیز نماید اما بسیاری از انسانها با دیدن دنیا ومظاهر آن توقف می‌کنند و آن را هدف می‌پندارند در این مسیر دل را از دست می‌دهند و برخی نه تنها دل را از دست می‌دهند که آن را تبدیل به سنگ و سخت‌تر از آن می‌نمایند. ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْبَعْدِذلِکَ فَهِیَ کَالْحِجارَةِأَوْأَشَدُّقَسْوَةً، سپس دلهای آنها بعد از این واقعه سخت شد همچون سنگ یا سخت‌تر(بقره/74).

و لذا می‌توان گفت پاکی و صفای دل با گذشت عمر کم نمی‌شود بلکه کم شدن صفای دل معلول عواملی است که با گذشت عمر فراروی انسان قرار می‌گیرد و انسان درمقابل آن سر تسلیم فرود می‌آورد که به برخی اشارت می‌رود.

1- گناه بدون توبه

در روایت است که هیچ بنده‌ای نیست مگر آنکه درونش نکته سفیدی است هر گاه گناه کند در دل او نکته سیاهی پیدا می‌شود که اگر توبه کند آن سیاهی از بین می‌رود و اگر دنبال گناه برود آن سیاهی بیشتر می‌شود تا آنجا که همه سفیدی دل را فرا می‌گیرد و چون این سفیدی از سیاهی گناهان پوشیده شد دیگر صاحب آن دل سیاه هرگز به خوبی و صلاح برنگردد و این است که خداوند می‌فرماید: کردارهای ایشان دلهایشان را چرکین و سیاه کرده است.[2]روشن است که در اوان زندگی و اوائل عمر انسان مرتکب گناه و خطائی نشده است و لذا دل او از نورانیت و صفای بیشتری برخوردار است با ورود در زندگی ممکن است همان حالت خویش را نگه دارد و لذا صفای دل او باقی بماند و یا این‌که پای در مسیر گناه گذارد. در اینجا اگر توبه کند باز صفای دل او باقی است و اگر ادامه دهد صفای دل را از دست خواهد داد. می‌فرماید: «و ما قست القلوب الا کثرة الذنوب، قلبها قسی نشد مگر به‌خاطر گناهان بسیار»[3]

2- تعلق و وابستگی به دنیا

حب دنیا و وابستگی بیش از حد به آن به طوری که دنیا هدف قرار گیرد خود عامل مؤثری در کدورت و تاریکی دل است البته این سخن بدان معنا نیست که انسان دنیا را رها کند و به آن هیچ دلبستگی نداشته باشد. بلکه منظور این است که دنیا هدف قرار نگرفته و زمام انسان را به دست نگیرد چراکه از یک سو دنیا تجارتگاه و مزرعه آخرت است و از سوی دیگر اگر دنیا زمام انسان را به دست گرفت او را از مسیر و هدف اصلی خارج می‌نماید. و لذا تعبیرات قرآنی همگی حکایت از این دارد که انسان دنیا را بر آخرت ترجیح ندهد نه این‌که دنیا را رها کند می‌فرماید: لا تطول فی الدنیا املک فیقسو قلبک و القاسی القلب منی بعید، آرزوهایت را در دنیا طولانی نکن که قلب تو قسی خواهد شد و کسی که قلبش قسی شود از من (خدا)‌ دور است.[4]

3- برخی کردارها

برخی از کارها مانند لقمه حرام، پرخوری، پرخوابی، پر حرفی، گوش دادن به سخنان لهو و بی‌ثمر، کثرت مال، نگاه به بخیل، خنده زیاد و... آنچنانکه در روایت آمده است می‌تواند صفای دل را از بین ببرد و انسان را به قساوت مبتلا گرداند.[5]

4- ترک عبادت

در روایت آمده است که «ترک العباده یقسی القلب» ترک عبادت موجب قساوت دل است.[6] چرا که عبادت صیقل روح و روان است و دل را جلا می‌بخشدانسانی که رابطه خویش را با منبع نور قطع نمود نوری ندارد بکه گام در تاریکی می‌گذراد و قدم در طلمت برمی‌دارد و حقیقتی فراسوی خویش را نمی‌بیند و می‌توان گفت حتی خویشتن خویش را نیز گم می‌:ند و حیرت و سردرگمی سراسر وجودش را فرا می‌گیرد و این چیزی جز همان تاریکی دل نیست آنچه گفته شود برخی از عواملی است که مانند زهر به جان می‌ریزد و روح را کدر می‌سازد و دل را  می‌میراند و در نهایت صفای آنرا می‌گیرد و این همه در اوائل عمر و عنفوان جوانی نیست بلکه به تدریج فراروی انسان قرار می‌گیرد و پیروزی بر این عوامل سعی بلیغ و همت والا می‌طلبد.

خداوند متعال در قرآن کریم به بیان دستور العمل‌هایی می‌پردازد که در پیروزی انسان بر این عوامل مخرب مؤثر است. قرآن خود را ذکر و یادآوری نامیده است.[7] و ذکر تنها نجات دهنده دل است. نماز و عبادت مصداق روشن ذکر و یادآوری است که گناهان رامی‌شوید و قلب و دل را جلا و روشنی می‌بخشد و تکامل روحی و معنوی انسان را به دنبال دارد.

ماحصل سخن این‌که انسانی که خود را از تعلقات دنیوی برحذر دارد و مرتکب گناه نشود و از هر آنچه دل را کدر می‌کند پرهیز نماید و افزون بر آن عبادت پروردگار را انجام دهد نه تنها با گذشت عمر صفای دل و روح او کمتر نمی‌شود بلکه به جائی می‌رسد که چشم دلش گشوده می‌شود و آنچه نادیدنی است را می‌بیند قرآن کریم می‌فرماید:

وَکَذلِکَنُرِیإِبْراهِیمَمَلَکُوتَالسَّماواتِوَالْأَرْضِوَلِیَکُونَمِنَالْمُوقِنِینَ، و این چنین، ملکوت آسمانها و زمین (و حکومت مطلقه خداوند بر آنها را) به ابراهیم نشان دادیم (تا به آن استدلال کند) و اهل یقین گردد(انعام/75).

زملک تا ملکوتش حجاب بر گیرند                                   هرآنکه خدمت جام جهان نما بکند



[1]- نهج البلاغه، کتاب 31.

[2]- کافی، کتاب الکفر و الایمان بالذنوب، ج20.

[3]- بحار الانوار، ج70، ص55.

[4]- کافی، ج2، ص329؛ میزان الحکمه، ج8، ص239.

[5]- میزان الحکمه، ج8، ص238-244.

[6]- میزان الحکمه، ج8، ص239.

[7]- حجر/9.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ بهمن ۹۲ ، ۰۱:۲۰
مهدی بایرامی

قرآن کریم در موارد زیادی دستور به خواندن نماز داده است.

اما نکته عجیب اینجاست که تقریبا همیشه همراه نماز، دستور به دادن پول هم داده است!!

ارتباط این دو (نماز و پول) خیلی جالب است. ..

از شما دعوت میکنم به این آیات نگاهی بیاندازید:

 

* یقیمون الصلاه و مما رزقناهم ینفقون . بقره/۳.

مومنین کسانی هستند که نماز می خوانند و انفاق می کنند.

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه. بقره/۴۳

نماز بخوانید و زکات بدهید.

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . بقره/۸۳

نماز بخوانید و زکات بدهید.

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . بقره/۱۱۰

نماز بخوانید و زکات بدهید.

* اقاموا الصلاه و آتوا الزکاه . بقره/۲۷۷

کسانی که نماز خواندند و زکات دادند.

* یقیمون الصلاه و مما رزقناهم ینفقون . انفال/۳

مومنین کسانی هستند که نماز می خوانند و انفاق می کنند

* یقیمون الصلاه و یوتون الزکاه . نمل/۳

مومنین نماز می خوانند و زکاه می دهند

* اقاموا الصلاه و انفقوا . رعد/۲۲

مومنین نماز می خوانند و انفاق می کنند.

* یقیموا الصلاه و ینفقوا . ابراهیم/۳۱

مومنین باید نماز بخوانند و انفاق کنند.

* یقیمون الصلاه و یوتون الزکاه . لقمان/۴

مومنین نماز می خوانند و زکاه می دهند.

* یقیمون الصلاه و یوتون الزکاه . مائده/۵۵.

مومنین نماز می خوانند و زکاه می دهند.

*  اقام الصلاه و ایتاء الزکاه... .نور/۳۷

خواندن نماز و دادن زکات .

* اقاموا الصلاه و انفقوا. فاطر/۲۹

نماز  می خوانند و انفاق میکنند.

* اقمن الصلاه و آتین الزکاه . احزاب/۳۳

ای زنان نماز بخوانید و زکات بدهید

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . مجادله/۱۳

نماز بخوانید و زکات بدهید.

* یقیمون الصلاه و یوتون الزکاه . توبه/۷۱

مومنان نماز میخوانند و زکات می دهند.

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . نور/۵۶

نماز بخوانید و زکات بدهید.

* اقاموا الصلاه ... و مما رزقناهم ینفقون . شوری/۳۸

مومنان نماز می خوانند و زکات می دهند.

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . نساء/۷۷

نماز  بخوانید و زکات بدهید.

* المقیمین الصلاه و الموتون الزکاه . نساء/۱۶۲

نماز خوانندگان و زکات دهندگان...

* اقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . مزمل/۲۰

نماز بخوانید و زکات بدهید.

* اقام الصلاه و ایتاء الزکاه . انبیاء/۷۳

نماز خواندن و زکات دادن ...

* المقیمی الصلاه و مما رزقناهم ینفقون . حج/۳۵

مومنان کسانی هستند که نماز می خوانند و انفاق میکنند.

* اقاموا الصلاه و آتوا الزکاه . حج/۴۱

مومنان نماز میخوانند و زکات می دهند.

* فاقیموا الصلاه و آتوا الزکاه . حج/۷۸

پس نماز بخوانید و زکات بدهید.

* یقیموا الصلاه و یوتوا الزکاه . بینه/۵

باید نماز بخوانند و زکات بدهند.

* اوصانی بالصلاه و الزکاه . مریم/۳۱

خدا مرا به نماز و زکات امر کرده است.

* کان یامر اهله بالصلاه و الزکاه . مریم/۵۵

اسماعیل ع،  همیشه خانواده اش را به نماز و زکات امر میکرد.

 

نکته ها:

۱. کلمه زکات به معنی  دادن مال در راه خداست که هم شامل زکات واجب مثل زکات فطره و زکات اموال می شود و هم شامل صدقه های معمولی.

۲. به نظرم می رسه ملازمه دوطرفه باشه . یعنی نماز بدون خرج کردن و همچنین خرج کردن بدون نماز چندان بدرد بخور نیستن.

۳. کلمه :: اقاموا :: هم به معنی نماز خوندن هست و هم سعی برای برپایی نماز بین مردم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ دی ۹۲ ، ۱۹:۴۶
مهدی بایرامی


روایت زیبا از پیامبر (ص) :«اگر میخواهید همچون سعادتمندان زندگی کنید، و همچون شهیدان از دنیا بروید و در روز حسرت نجات یابید، و در روز گرمای سخت سایبانی داشته باشید، و در روز گمراهی بر راه راست بروید قرآن را بخوانید که کلام رحمان است، و حرزی در برابر شیطان ، و سبب سنگینی ترازوی اعمال.»(بحارالانوار،ج89،ص19)


مبادا ما از کسانی باشیم که روز قیامت پیامبر(ص) از ما به علت بی توجهی به قرآن ناراضی باشند و مبادا ما مصداق این آیه باشیم:«وَ قَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إنَّ قَومِی اتَّخَذُوا هَذَا القُرءَانَ مَهجُورًا؛ و پیامبر خدا گفت: "پروردگارا ، قوم من این قرآن را رها کردند"»(فرقان/30)


«وَلَقَد یَسَّرنَا القُرءَانَ لِلذِّکرِ فَهَل مِن مُّدَّکِرٍ؛ قطعا قرآن را برای پند آموزی اسان کرده ایم؛ پس آیا پند گیرنده ای هست؟» (سوره قمر)




۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ دی ۹۲ ، ۱۷:۵۲
مهدی بایرامی

  آداب تلاوت قرآن

1 بهتر است قرآن را از روی مصحف (قرآن) تلاوت کنیم, اگر چه حافظ قرآن باشیم: زیرا امام صادق (ع) در این مورد می فرماید: « تلاوت قرآن از رو, عذاب پدر و مادر را سبک می کند اگر چه کافر باشند. »

2- بهتر است قاری یا مستمع قرآن, با قرائت و یا شنیدن آیات رحمت و بهشت از خداوند تقاضای رحمت و بهشت نماید و پس از قرائت و شنیدن آیات عذاب و جهنم از آن به خداوند پناه ببرد. رئیس مذهب حضرت امام جعفر صادق (ع) می فرماید:

«... و هنگامی که به آیه ای رسیدی که در آن ذکر بهشت بود, مکث کن و از خدا بهشت را طلب نما و هنگامی که به آیه ای رسیدی که در آن ذکر آتش جهنم و عذاب بود مکثی کن و از آتش جهنم به خداوند پناه ببر.»

3-  باید بدانیم که هیچگاه, هیچ چیزی را روی قرآن نگذاریم. بلکه همیشه قرآن را روی هر چیزی قرار دهیم: زیرا ارزش قرآن از هر چیز دیگری بیشتر و بالاتر است.

4-  هیچ گاه نباید قرآن را روی زمین گذاشت قرآن را روی سطوح بلند قرار دهیم: زیرا که زمین محل رفت و آمد و جایگاه و قداست قرآن والاست.

5- هنگام ورود و خروج اشخاص - در هر مقام و رتبه ای که باشند - به مجالس قرائت قرآن خاستن از زمین به عنوان تواضع, در مقابل قرآن شایسته نیست, مگر این که قرآن را ببندید و سپس از جا برخیزید.

6- مستحب است قرآن در مکان های محترم مانند: منازل, مساجد و دیگر مکان های مقدس قرائت شود و خواندن قرآن در مکان های پست مانند: معابر عمومی, حمام, مستراح و غیره ناپسند و مکروه است. از امام علی (ع) روایت است: «در هفت جا نباید قرآن بخوانند: در حال رکوع, درحال سجده, در مستراح, در حمام, شخص جنب, و نفساء و حائض »

7-  حرام است شخص جنب و حائض و نفساء حتی یک حرف از چهار سوره عزائم (سوره های سجده دار) قرائت نماید. و بر شخص مکلف واجب است, هنگام خواندن و شنیدن این آیات سجده نمایید:

  آیه15سوره سجده, آیه 37, سوره فصلت, آیه 62, سوره نجم, آیه 19 از سوره علق.

گفتنی است که نمی توان سوره های مذکور را در نماز به جای سوره اخلاص قرائت نمود و قرائت دیگر سوره های قرآن به غیر از سور عزائم برای شخص جنب و حائض مجازاست.

8- هنگامی که در قرائت به آیات سجده دار رسیدیم, واجب است سجده کنیم و گفتن ذکر و طهارت و قبله شرط نیست. برای سجده از امام باقر (ع) منقول است:

« لا اله الا الله حقاً حقاً, لا اله الا الله ایماناً و تصدیقاً, لا اله الا الله عبودیه و رقا سجدت لک یا رب تعبداً ورقاً لا مستکفاً و لا مستکبراً بل انا ذلیل ضعیف خائف مستجیر. »

گفتنی است اگر به صورت غیر زنده: یعنی از نوار یا کسی که قصد خواندن قرآن را ندارد آیه سجده واجب را شنیده شود, سجده واجب نیست.

9-  هنگام قرآن باید مؤدب بنشینیم و از خوردن و آشامیدن, استعمال دخانیات بپرهیزیم و بهتر است جهت خوردن و آشامیدن و... مدتی تلاوت و جلسه قرآن را تعطیل نماییم.

10-  شایسته است در آغاز تلاوت, «بسم الله الرحمن الرحیم» و در پایان, «صدق الله العلی العظیم» بگوییم.

11-  خوب است پس از پایان تلاوت دعا کنیم: زیرا امام حسن مجتبی(ع) میفرمایید:

« کسی که قرآن می خواند, دعایش مستجاب است یا به زودی یا با فاصله ویا درزمان دیگر. »

انشا الله - خداوند ما را از قاریان حقیقی و از عاملین راستین قرآن قرار دهد و همواره به ما در سایه قرآن و اهلبیت (ع) - که بسان دو خط موازی اند - توفیق انجام واجبات و ترک محرمات و خدمت به اسلام و مسلمانان را عنایت فرماید. به امید آنکه هیچگاه از صراط مستقیمی که خداوند به وسیله قرآن و اهل بیت (ع) ما را به آن رهنمون شده اند, منحرف نشویم.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ دی ۹۲ ، ۱۷:۳۲
مهدی بایرامی